ساختار های get used to, used to و be used to برای زبان آموزان کمی گیج کننده هستند و خیلی اوقات دیده می شود این ساختار ها به اشتباه استفاده می شوند. در این مطلب تفاوت و کاربرد این سه ساختار را توضیح خواهیم داد.
کاربرد Used to
این ساختار را ما قبلا در مطلبی تحت عنوان تفاوت used to و would توضیح دادیم و در اینجا به صورت مختصر آن را توضیح خواهیم داد، پیشنهاد می شود مطلب موردنظر را برای تسلط بیشتر مطالعه کنید.
از used to موقعی استفاده می کنیم که بخواهیم در مورد عادت هایی که قبلا داشتیم و الان دیگر نداریم صحبت کنیم. به عبارتی دیگر از used to زمانی استفاده می کنیم که بخواهیم در مورد کارهایی که قبلا انجام می دادیم ولی دیگر انجام نمی دهیم صحبت کنیم.
نکته: پس از ساختار used to باید از شکل ساده فعل (بدون s, ing, ed) استفاده کرد.
به چند مثال توجه کنید:
I used to walk to school.
من قبلا پیاده به مدرسه می رفتم (به این معنی که الان دیگر پیاده به مدرسه نمی روم).
Frank used to get up early in the morning.
فرانک قبلا صبح ها زود از خواب بیدار می شد (به این معنی که الان دیگه صبح ها زود از خواب بیدار نمی شود).
کاربرد Get Used to
از get used to می توان برای هر سه زمان گذشته، حال و آینده استفاده کرد. کاربرد get used to در هر سه زمان در زیر توضیح داده شده اند:
زمان گذشته
موقعی از زمان گذشته برای get used to استفاده می کنیم که بخواهیم بگوییم در گذشته به چیزی عادت کردیم:
I got used to cold weather when I was in Russia.
وقتی که در روسیه بودم به هوای سرد عادت کردم.
زمان حال
از زمان حال موقعی برای get used to استفاده می کنیم که بخواهیم بگوییم داریم به چیزی عادت می کنیم. به همین دلیل در زمان حال، ساختار get used to معمولا به شکل استمراری بکار می رود.
I’m getting used to working a lot.
دارم به زیاد کار کردن عادت می کنم.
I’m getting used to waking up early.
دارم به زود بیدار شدن عادت می کنم.
زمان آینده
از زمان آینده برای get used to موقعی استفاده می کنیم که بخواهیم بگوییم در آینده به چیزی عادت خواهیم کرد:
It might be hard for you now but you will soon get used to it.
الان ممکنه یکم برات سخت باشه ولی خیلی زود بهش عادت می کنی.
نکته: در هر سه زمان پس از ساختار get used to هم می توان از اسم استفاده کرد (مثل cold weather در جمله مربوط به زمان گذشته) و هم می توان از فعل استفاده کرد. در صورت استفاده از فعل حتما باید ing را به آن اضافه کرد (مثل working در جمله مربوط به زمان حال).
مطلب مرتبط: اسم مصدر در انگلیسی
کاربرد Be Used to
ساختار be used to به عادت هایی که ما الان داریم، اشاره می کند. در این ساختار منظور از be، فعل های to be است که در اینجا یکی از سه فعل am, is یا are می باشد.
به چند مثال توجه کنید:
I’m used to watching horror movies.
من عادت دارم فیلم های ترسناک نگاه کنم.
He is used to living alone.
او به تنهایی زندگی کردن عادت دارد.
نکته: از زمان گذشته نیز می توان برای ساختار be used to استفاده کرد:
At the beginning I couldn’t understand people in London because I wasn’t used to British accent.
اوایل صحبت های مردم را در لندن متوجه نمی شدم چون به لهجه بریتانیایی عادت نکرده بودم.
نکته: در هر دو زمان پس از ساختار be used to هم می توان از اسم استفاده کرد (مثل British accent در جمله آخر) و هم می توان از فعل استفاده کرد. در صورت استفاده از فعل حتما باید ing را به آن اضافه کرد (مثل watching در اولین مثال این ساختار).
با سلام و خسته نباشید ، بنده سایت های آموزشی زیادی رو زیر رو کردم ، انصافا یکی از بهترین سایتهایی که دیدم کامل و واضح به گرامر پرداخته سایت شما بود.ممنون از اینهمه توضیح کامل موفق باشید در پناه خداوند متعال
سلام
خيلي ممنون از سايتتان خيلي واضح و عام فهم توضيح دادين استفاده كردم ممنووووون
واقعا عالیه ممنونم
ممنونم ،خیلی عالی و شفاف توضیح دادین
سلام
من عاشق گرامر زبان انگلیسی هستم و جدا به شما تبریک می گم که با این تبحر و ظرافت مطالب و نکات گرامری زبان انگلیسی رو توضیح دادید.
سپاسگزارم از سایت خیلی خوبتون
امیدوارم با قدرت و عشق ادامه بدید…
از اینهمه مهربانی و بخشندگی شما در امر آموزش تشکر میکنم.
هیچ جا چنین توضیحات شفاف و کاملی ندیدم.
خدا قوت
سلام واقعا توضیح خوب و کاملی بود برای بنده همیشه سوال بود تفاوت بین این 3 مورد خیلی ممنون.