در درس دوم از دوره آلمانی زبان امید به ضمایر شخصی خواهیم پرداخت. ضمایر شخصی برای جلوگیری از تکرار بکار می روند
و جایگزین اسم می شوند.
در جدول زیر ضمایر شخصی آلمانی به همرار معنی و تلفظ قرار داده شده اند.
چند مثال در این خصوص با تلفظ صوتی:
آیا (تو) به کمک نیاز داری؟
(مثلا در هتل) آیا اتاق خالی دارید؟
(تو) خوش شانسی!
Sie wollen Schuhe für Marie kaufen.
آنها می خواهند برای ماری کفش بخرند.
می تونید بیرون بازی کنید.
چند نکته در مورد ضمایر شخصی در آلمانی
همانطور که در جدول بالا دیدید برای ضمیر او دو کلمه (یکی مونث و دیگری مذکر) وجود دارد ولی در فارسی جنسیت ضمیر او مشخص نیست.
برای یک مخاطب (مفرد) دو ضمیر وجود دارد یکی رسمی و دیگری غیر رسمی و برای مخاطبان جمع نیز دو ضمیر وجود دارد باز یکی برای موقعیت های رسمی و دیگری غیر رسمی. ولی مثلا در زبانی مثل انگلیسی برای همه این 4 مورد از you استفاده می شود!
در فرهنگ آلمانی تا حدی زیادی همانند خودمان (و تا حد زیادی بر عکس فرهنگ کشورهای انگلیسی زبان) بر رسمی بودن تاکید زیادی می شود. بنابراین در هنگام استفاده از ضمایر ذکر شده بالا برای مخاطبان تان این نکته را هم به خاطر داشته باشید.
ضمیر Sie (به معنی شما) چه برای مخاطب مفرد و چه جمع باید همیشه با حرف بزرگ شروع شود. Sie حتی اگر در آخر یک جمله هم استفاده شود باز این قاعده صدق می کند.
در خیلی از زبان ها از جمله انگلیسی ضمیر اول شخص مفرد (من) هم همیشه باید با حرف بزرگ نوشته شود ولی ich در آلمانی فقط موقعی که در ابتدای یک جمله استفاده می شود با حرف بزرگ نوشته می شود.